Opis: Podniebny potwór: Walter Johnson, nowojorski milioner, postanawia pomóc swojemu przyjacielowi i przypadkowo zwrócić sobie pieniądze oraz zabezpieczyć duży zakład, latając z Ameryki do Europy i wracając w danym czasie okres trzech dni. Wygląda na to, że przyjaciel Johnsona, pan Parker, zakochał się w gwieździe muzycznej Gerdie Belle, która opuściła Amerykę, aby występować w Europie. Johnson zakłada się ze swoim przyjacielem o 100 000 dolarów, że w ciągu trzech dni od wyjazdu będzie miał wspomnianą kobietę w Ameryce, w związku z czym organizuje lot przez Atlantyk swojego sterowca Zeppelin Victoria Luise. Johnson wyrusza na pokład i po spokojnym locie dociera po 17 godzinach do Berlina, gdzie po znacznych trudnościach w końcu odnajduje Gerdie Belle w studiu filmowym w Berlinie. Niespodziewanie wyjeżdża jednak do Rosji, gdzie ma wystąpić w komedii muzycznej, a Johnsonowi nie pozostaje nic innego, jak tylko podążać za nią swoim samolotem. Przybywa na czas na występ otwierający i ufa Gerdie Belle, która jednak nie daje się wciągnąć w fabułę. Za pomocą butelki chloralu Johnsonowi udaje się ją fizycznie unieść, a po ekscytującym pościgu przez dzicz Rosji w końcu wyprzedził ścigających ich Kozaków i zabiera ją na pokład swojego „Podniebnego Potwora”. Bohaterka odzyskuje przytomność i zostaje więźniem Johnsona, gdy sterowiec jest już w drodze do Nowego Jorku. Daleko w oddali kontynent stopniowo znika z pola widzenia, a Gerdie Belle, zdając sobie sprawę z szaleństwa dalszego zachowywania się chłodno wobec porywacza, w końcu zmiękcza swoje serce w stosunku do jego zalotów. Wszystko wskazuje na pomyślne przybycie do Ameryki, ale w pośpiechu Johnson zapomniał napełnić zbiornik benzyną i oboje utknęli na Atlantyku, w połowie drogi między Ameryką a Europą, bez paliwa. Jednak znów sprzyja mu szczęście, bo gdy w oddali dostrzegają zbliżającą się „Imperatorkę”, królową mórz. Natychmiast nawiązują łączność bezprzewodową i opowiadają jej o swojej sytuacji, a ona przybywa na ratunek. Widzimy gigantycznego podniebnego potwora unoszącego się nad największym statkiem na wodzie, więc zabierają ze sobą spory zapas benzyny i odpływają. Później „Victoria Luise” wpada w strefę gór lodowych, a zimne powietrze powoduje, że jej gaz traci pływalność. Osiada na oceanie, w każdej chwili grozi mu rozbicie. Znów sterowiec jest w drodze i spieszy się w stronę brzegów krainy wolności. Około godziny 22:00 trzeciego dnia, kiedy „Victoria Luise” przedziera się przez przestrzeń kosmiczną z prędkością 400 km na godzinę, na horyzoncie pojawia się punkt i dzięki reflektorowi może wychwycić małe statki na brzegu przed wielkim Atlantykiem. Zbliża się teraz do Barnegat i zwracając głowę na północ, kieruje się w stronę Nowego Jorku, jak tylko może, w pośpiechu, bo sekundy są teraz cenne. Mijają wzdłuż wybrzeża przez Sandy Hook i docierają na wyspę gubernatora z zaledwie kilkoma minutami zapasu. Widzimy klub milionera, w którym pan Parker otoczony jest przyjaciółmi, patrzy na zegarek i zaciera ręce z radości, bo już jest pewien, że wygrał zakład. Ale się myli, ponieważ drzwi otwierają się punktualnie o godzinie 12 i Johnson, który teraz zdobył serce swojej ukochanej, wchodzi wśród wiwatów. Parker czuje, że choć stracił pieniądze, ma przynajmniej szansę zdobyć serce Gerdie Belle, bo nie podejrzewa, że ​​Johnson zdążył już zdobyć serce słynnej piękności. Nie pozostaje nic innego, jak tylko pochwała i obietnica wzięcia udziału w ślubie pierwszego mężczyzny, który w trzy dni przepłynął Atlantyk i światowej sławy piękności, Gerdie Belle.